Şiir

Son dönemlerde toplumsal barışın ne kadar zedelendiğinin farkında mısınız? Sizi bilemem ama ben farkındayım. Nasıl mı? Bakın anlatayım. AKP iktidara

Genelde her akşama doğru kendimi bir Pastaneye atar, Günün yorgunluğunu gideririm. Pastanenin aynı yer olması da önemli değil. Yeter ki,

Artık teşhisi koydum. Her ne kadar emare giremesem de, Teşhis konusunda tıbbi bir sonuç alamasam da, Teşhisi koydum.

Nedense bu aralar canım çok şey istiyor. Şehrin rahatsız edici gürültüsünden uzak Dağlara, kırlara gitmek istiyor. Uçsuz bucaksız ovalar da

Haziran ayına girdiğimiz bugünlerde, Hava yine alabildiğince sıcak, Alabildiğince bunaltıcı. Nem oranı derseniz ona keza. Ortalık yanıyor adeta. Bu şartlar

Memleketimin insanları vefakâr ve cefakârdırlar, Misafir sever ve yardım severdirler, Temiz kalpli alçak gönüllüdürler. Her şeyleri iyi hoştur da, Biraz

Daha düne kadar umudun var mı diye sorsalardı, Yok, derdim. Ancak şimdi var diyorum. Hem de göğsümü gere gere var

Az gittiler, uz gittiler, Dere tepe düz gittiler. Uyguladıkları yanlış politikalarla, Memleketi yine uçurumun eşiğine getirdiler.

Kara bulutların üzerimizde dolaştığı bir gün, Üç yurtsever devrimcimizi astılar. Hem de hiç acımadan astılar. Bu bir intikamdı elbet. Menderes,

Gün doğmadan bilinmez yarının aydınlığı. Umutlar yeşermez emek harcamadan, İnanç olmadan zafer olmaz. Önce davana inanacaksın, İnanacaksın ki, önündeki engelleri

Bu aralar hava yine bozuk. Yine tatsız. İnsanın doğal olarak neşesi kaçıyor haliyle. Ne yaptığınız işten zevk alıyorsunuz, Ne de